شهید مظلوم حجتالاسلام غلامحسن کاشفی، عالم وارسته، مجاهد نستوه و خطیب آگاه، در اواخر ماه جوزا سال ۱۳۲۸ خورشیدی در قریهٔ ناقلین قرهغجله از توابع ولسوالی دولتآباد، ولایت بلخ (مزار شریف) چشم به جهان گشود.
او دوران کودکی را در زادگاه خود سپری کرد و از همان خردسالی، سیمای نبوغ و دیانت در وجودش آشکار بود.
در سن هفتسالگی گام در راه دانش نهاد و تحصیلات ابتدایی خود را در مکتب واعظی آغاز کرد.
وی با همت بلند و پشتکار مثالزدنی، دورهٔ ابتدایی را در مدت شش سال با موفقیت به پایان رساند و در کنار آموزش رسمی، به فراگیری مقدمات علوم دینی نیز اهتمام ورزید.
شهید کاشفی پس از تکمیل دروس پایه و آشنایی با مبانی معارف اسلامی و تعالیم اهلبیت (ع)، با اجازه و رضایت پدر بزرگوارش، برای ادامهٔ تحصیل راهی جمهوری اسلامی ایران شد و در حوزهٔ علمیهٔ قم به تحصیل علوم دینی پرداخت. در این مرکز بزرگ علمی، از محضر آیات عظام امام خمینی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، شیخ محمدعلی اراکی، آیتالله بهجت و دیگر مراجع بزرگ بهرهمند گردید.
روح جستوجوگر و اندیشهٔ بلند او، وی را بر آن داشت تا برای تکمیل دانش و درک ژرفتر از معارف اهلبیت (ع)، عازم نجف اشرف گردد. مدتی در آن حوزهٔ کهن به تحصیل و تهذیب نفس پرداخت و سپس دوباره به شهر مقدس قم بازگشت و در مدرسهٔ فاطمیه اقامت گزید.
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و گسترش بیداری اسلامی در منطقه، شهید کاشفی نیز رسالت خویش را در خدمت به دین و میهن تشخیص داد و با احساس مسئولیت دینی و انسانی، به صف مجاهدان افغان پیوست. او به عنوان یکی از اعضای برجسته و متفکر حزب حرکت اسلامی افغانستان به رهبری آیتالله محسنی، در عرصههای گوناگون فرهنگی، سیاسی و نظامی نقشآفرینی نمود و مسئولیتهای مهمی را عهدهدار شد.
وی در سالهای جهاد علیه اشغال و ظلم، در مناطق مختلف کشور از جمله مزار شریف حضور فعال داشت و با تأسیس مسجد امیرالمؤمنین (ع) در آن شهر، کانونی معنوی و فرهنگی برای ارشاد مردم و ترویج اندیشهٔ اسلامی پدید آورد.
شهید کاشفی با بیانی رسا، روحی استوار و ایمانی راسخ، از حق و عدالت دفاع میکرد و در برابر انحراف، سازش و سکوت تسلیم نمیشد.
سرانجام این عالم مجاهد در یازدهم حمل سال ۱۳۷۵ خورشیدی، در نتیجهٔ توطئهٔ دشمنان دین و آزادی، به شهادت رسید و جان خود را در راه آرمانهای الهی و انسانی فدا نمود.